υπάρχει μια σύνδεση μέσω της έννοιας του "ζωτικού χώρου" (Lebensraum), που αποτέλεσε κεντρικό δόγμα στη ναζιστική ιδεολογία του Χίτλερ, και ορισμένων από τις πολιτικές του Ερντογάν, ιδιαίτερα όσον αφορά την επεκτατική ρητορική του στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο.
Ομοιότητες:
1. Ιδεολογία Επέκτασης:
Ο Χίτλερ χρησιμοποίησε το "Lebensraum" για να δικαιολογήσει την εδαφική επέκταση προς την Ανατολική Ευρώπη, υποστηρίζοντας ότι ο γερμανικός λαός χρειαζόταν περισσότερο χώρο για να ευημερήσει.
Ο Ερντογάν συχνά αναφέρεται σε μια "Μεγάλη Τουρκία" και προβάλλει θέσεις που σχετίζονται με την αποκατάσταση της επιρροής που είχε η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ιδίως σε περιοχές όπως η Συρία, το Ιράκ, και το Αιγαίο.
2. Εθνικιστική Ρητορική: Και οι δύο χρησιμοποίησαν εθνικιστικά αφηγήματα για να κινητοποιήσουν την κοινή γνώμη. Ο Χίτλερ μιλούσε για την υπεροχή της Άριας φυλής, ενώ ο Ερντογάν συχνά επικαλείται τον τουρκικό εθνικισμό και το ισλαμικό στοιχείο.
3. Διεκδικήσεις σε Γειτονικές Περιοχές:
Ο Χίτλερ ενσωμάτωσε την Αυστρία και διεκδίκησε περιοχές όπως οι Σουδητικές χώρες της Τσεχοσλοβακίας.
Ο Ερντογάν έχει εκφράσει διεκδικήσεις ή παρεμβάσεις σε περιοχές όπως η βόρεια Συρία, το Ιράκ και το Αιγαίο, ενώ πρόσφατα αναφέρθηκε στη Συνθήκη της Λωζάνης με τόνο αναθεωρητισμού.
Διαφορές:
Ο Χίτλερ υλοποίησε την ιδέα του "ζωτικού χώρου" μέσα από άμεσο πόλεμο και γενοκτονία, με καταστροφικές συνέπειες για όλο τον κόσμο. Ο Ερντογάν, αν και επιθετικός, δεν έχει προβεί σε κινήσεις τέτοιας κλίμακας.
Ο Χίτλερ είχε φυλετική βάση στην ιδεολογία του, ενώ ο Ερντογάν στηρίζεται στον θρησκευτικό και εθνικό εθνικισμό.
Η αναλογία έχει όρια, αλλά η χρήση εδαφικής επέκτασης ως εργαλείο πολιτικής είναι ένα κοινό στοιχείο που προκαλεί συζητήσεις.