Αν δούμε το χάρτη της ευρύτερης περιοχή μας, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει η εξής εικόνα: Το Ιράκ είναι ένα κράτος κατακερματισμένο, η Συρία ένα κράτος κατεστραμμένο και την επομένη θα είναι ένα κράτος επίσης κατακερματισμένο, ο Λίβανος ένα κράτος που είναι θαύμα ότι συνεχίζει να λειτουργεί, η Παλαιστίνη στη γνωστή κατάσταση και η Τουρκία στον προθάλαμο μιας κατάστασης παρόμοιας με αυτήν του Ιράκ και της Συρίας.
Αν κλείσουμε λίγο το φακό, θα δούμε ότι είναι σε εξέλιξη ένα ιδιότυπο διεθνές συνταγματικό πραξικόπημα, μια επιχείρηση καταστροφής του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας που επιχειρείται μέσω των διαπραγματεύσεων της Γενεύης, στις οποίες η Κυπριακή Δημοκρατία ήδη έχει αυτοακυρωθεί και έχει υποβαθμιστεί σε «κοινότητα», ενώ μετά από εγκληματικά λάθη της Λευκωσίας και της Αθήνας, κατορθώσαμε να ακυρώσουμε πολιτικές και διπλωματικές προσπάθειες σαράντα δύο ετών.
Πώς; Νεκρανασταίνοντας τις έκπτωτες Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, και τη Συνθήκη Εγγυήσεων την οποία η Τουρκία παραβίασε και συνεχίζει να παραβιάζει μέχρι σήμερα με την παράνομη, και με τη βούλα του ΣΑ του ΟΗΕ, εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή του 40% του εδάφους της Κύπρου.
Ενώ λοιπόν το πραξικόπημα και η επιχείρηση καταστροφής του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι σε εξέλιξη, εμφανίστηκαν σημάδια στο Αιγαίο που μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή άλλων δύο κρατών, της Ελλάδας και της Τουρκίας, για να ολοκληρωθεί το παζλ των κατεστραμμένων κρατών από τον Κόλπο της Βασόρας μέχρι την Αδριατική, τα Βαλκάνια και τον Εύξεινο Πόντο.
Όμως, τεράστιες καταστροφές θα υποστεί και η Ελλάδα από έναν ενδεχόμενο ελληνοτουρκικό πόλεμο, ο οποίος, όπως προαναφέραμε, θα οδηγήσει στην καταστροφή και τα δύο κράτη.
Το θέμα είναι να δούμε αν υπάρχουν υπέρτερες δυνάμεις που επιδιώκουν κάτι τέτοιο και αναζητούν σε Τουρκία και Ελλάδα τους guest star για να πετύχουν το στόχο τους, όπως έγινε το 1974 με το προδοτικό πραξικόπημα και την επακολουθήσασα εισβολή, όπως έγινε στα Ίμια το 1996.
Αν λοιπόν έχει δόση αλήθειας ή και αληθοφάνειας το πλαίσιο που προσπάθησα να περιγράψω στο παρόν άρθρο, πρέπει να αναλύσουμε βασανιστικά τη δήλωση που έκανε ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς, σε πρόσφατη συνέντευξή του, βάζοντας «κόκκινη γραμμή» στην Τουρκία με αφορμή το προκλητικότατο επεισόδιο στο Φαρμακονήσι.
Μήπως θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός στις δηλώσεις του, για να μην οδηγηθούμε σε αυτοπαγίδευση, δίνοντας ενδεχομένως μια θαυμάσια ευκαιρία σε εκείνους που θέλουν την καταστροφή των δύο κρατών, της Ελλάδας και της Τουρκίας