¨Δεν είναι αδίκημα το αίτημα για δωρεάν παιδεία¨
Καλημέρα αναγνώστες της σελίδας
Καταρχάς στέλνω σε εσάς και σε όλους όσους δουλεύουν εκεί την αγάπη μου και τον σεβασμό μου. Πάει 1,5 χρόνος που προφυλακιστήκαμε. Σε αυτόν τον 1,5 χρόνο συνεχώς έγραφα γράμματα και προσπάθησα να ακουστεί η φωνή μας. Και θα συνεχίσω να γράφω. Διότι υπάρχει μια μεγάλη ταραχή.
Σε αυτή τη χώρα το τίμημα του αιτήματος για δωρεάν παιδεία είναι η χρόνια φυλάκιση. Επειδή λοιπόν ο Φερχάτ και εγώ εκφράσαμε καταρχάς το δικό μας αλλά και όλων των φοιτητών το δίκιο, επί 1,5 χρόνο πληρώνουμε το τίμημα. Αντιμετωπίζουμε ποινή 15 ετών. Μάλιστα το τίμημα για το αίτημα της δωρεάν παιδείας είναι 15 χρόνια. Ας το ακούσουν όλοι να ξέρουν, είναι εύκολο να γράφεις κάτι στο σύνταγμα, αλλά το να το ζητάς είναι αδίκημα ! Ο Φερχάτ λοιπόν και εγώ επειδή εκφράσαμε αυτό το αίτημα μας λένε πως είμαστε ένοχοι. Και μάλιστα είναι ¨βαρύ το αδίκημα¨ μας. Ποιο είναι το βαρύ αδίκημα ; Δεν υπάρχει απάντηση. Διότι πραγματικά δεν υπάρχει αδίκημα. Υπάρχει ένα δικαίωμα που παρά το ότι είναι γραμμένο στο σύνταγμα, κλάπηκε. Υπάρχουν φοιτητές που πεθαίνουν καθώς δεν έχουν χρήματα. Ο Φερχάτ και εγώ ζώντας αυτή την πραγματικότητα ως φοιτητές ανοίξαμε πανό που έγραφε ¨Ζητάμε δωρεάν παιδεία και θα την πάρουμε¨. Το πανό αυτό εξέφραζε ένα φλέγον θέμα σε αυτή τη χώρα : Παιδεία με δίδακτρα !
Η παιδεία με δίδακτρα είναι ένα φλέγον θέμα. Διότι στη χώρα μας με κατώτατο μισθό 655 λίρες οι μανάδες και οι πατεράδες μας για να μπορέσουν να μας σπουδάσουν εργάζονται σε δουλειές που προσβάλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και υπό δύσκολες συνθήκες. Π.χ. πλένουν τα χαλιά της σχολής. Μάλιστα με κίνδυνο της ζωής τους ή με κίνδυνο να μείνουν ανάπηροι. Το να ζητάς σε μια τέτοια χώρα δωρεάν παιδεία δεν είναι αδίκημα αλλά δικαίωμα.
Κατά την 3η εκδίκαση της υπόθεσης μας τον Μάιο ο εισαγγελέας είπε ότι επρόκειτο για δικαίωμα μας και ζήτησε την αθώωση μας. Δηλαδή ο εισαγγελέας λέει ότι ¨Εμείς κρατώντας σας για μήνες στην φυλακή διαπράξαμε αδίκημα. Είναι δικαίωμα σας και πρέπει να αφεθείτε ελεύθεροι¨. Το δικαστήριο όμως δεν το δέχτηκε, και αποφάσισε την συνέχιση της κράτησης. Το δικαστήριο αναβλήθηκε για πέντε μήνες αργότερα στις 6 Οκτωβρίου 2011. Εντός αυτού του χρονικού διαστήματος εγώ και ο Φερχάτ αποβληθήκαμε από την σχολή. Ο εισαγγελέας που πρότεινε την αθώωση μας εξορίστηκε. Η μια παρανομία τελειώνει, η άλλη αρχίζει,, και εμείς εν μέσω όλων αυτών με επιμονή εκφράζοντας το αίτημα για δωρεάν παιδεία αποτελούμε την ελπίδα για χιλιάδες φοιτητές.
Στις 6 Οκτωβρίου 2011 θα βρεθούμε για 4η φορά ενώπιον του δικαστή στο 10ο Κακουργιοδικείο Μπεσίκτας. Σε αυτό το δικαστήριο καλώ πρώτα εσάς τους αρθρογράφους, όλους τους διανοούμενους, τους φοιτητές και τις οικογένειες μας. Ελάτε όλοι μαζί να κραυγάσουμε πως το αίτημα για δωρεάν παιδεία δεν είναι αδίκημα αλλά δικαίωμα. Να μην κλείνουμε τα μάτια στην παρανομία. Κάνω έκκληση στην ευαισθησία σας, ελάτε στο δικαστήριο να ενώσουμε τις φωνές μας. Αυτό είναι δικαίωμα μας, ας το κάνουμε για το μέλλον μας.
Στις 6 Οκτωβρίου πρέπει να εκφραστεί ακόμη πιο δυνατά : ¨Το αίτημα για δωρεάν παιδεία δεν είναι αδίκημα¨.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για το ενδιαφέρον σας, και πιστεύω πως στις 6 Οκτωβρίου θα είστε δίπλα μας. Με την αγάπη μου.
Μπερνά Γιλμάζ
Κλειστή Γυναικεία Φυλακή Β-4 Μπακίρκιοϊ / Κωνσταντινούπολη